"Μια φορά κι έναν καιρό νόμιζα ότι το να πάω στο εξωτερικό σήμαινε να μπω σε ένα αεροπλάνο και να πάω σχολείο, αλλά μετά συνειδητοποίησα ότι σήμαινε να μάθω να μεγαλώνω μόνη μου". -Αυτή είναι η πρώτη φράση του γράμματος της 14χρονης διεθνούς μαθήτριας Yuan Yuan προς τη μητέρα της. Τα τελευταία χρόνια, οι σπουδές στο εξωτερικό σε νεαρή ηλικία έχουν φουντώσει, με όλο και περισσότερεςΣπουδές στο εξωτερικό για μαθητές Γυμνασίου και ΛυκείουΤην πρώτη φορά που πατάνε το πόδι τους σε μια ξένη χώρα, δεν πηγαίνουν μόνο εκεί, αλλά πηγαίνουν και σε μια ξένη χώρα. Ωστόσο, πίσω από την γοητευτική ετικέτα της "διεθνούς εκπαίδευσης", τι βιώνουν πραγματικά; Σήμερα, σας φέρνουμε πιο κοντά στην καθημερινότητα ενός 14χρονου που σπουδάζει στο εξωτερικό μέσα από μερικές αληθινές ιστορίες, παρουσιάζοντας την πιο ρεαλιστική ανάπτυξη και το κόστος.

I. Πρώτη φορά σε ξένη χώρα: το πρώτο "πρωινό χωρίς μαμά" της ζωής μου

  Η Yuanyuan, η οποία αρίστευε στις σπουδές της από την παιδική της ηλικία, πήγε στον Καναδά σε ηλικία 14 ετών για να σπουδάσει μόνη της, αναμένοντας τις προσδοκίες των γονέων της. Την πρώτη εβδομάδα στο εξωτερικό, βίωσε το "πολιτισμικό σοκ": άγνωστα πρωινά, μαθήματα στα αγγλικά που δεν καταλάβαινε και ευγενικές ευγένειες από την οικογένεια που την φιλοξενούσε. ......
  "Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα ότι κάθε τι που θεωρούσα δεδομένο στην πατρίδα μου έπρεπε να το ξαναμάθω μόνος μου όταν ήρθα εδώ".
  Διαφορετικά παιδιά προσαρμόζονται με διαφορετικούς ρυθμούς, κάποια μπαίνουν σε τρεις ημέρες, άλλα παραμένουν εκτός θέσης για τρεις μήνες, και όσο πιο μικρό και εξαρτημένο είναι το παιδί, τόσο πιο γυμνές και άμεσες είναι όλες οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει.

II. Τρόπος μάθησης "αλλαγή εγκεφάλου": όχι πια εξάσκηση σε προβλήματα, αλλά "έκφραση"

  Τα παιδιά που είναι καλά στις εξετάσεις στο σπίτι τους συχνά δεν συνηθίζουν να μιλούν στην τάξη όταν πηγαίνουν στο εξωτερικό. Την πρώτη φορά που η Γιουάν Γιουάν παρακολούθησε μια τάξη, δεν σήκωσε το χέρι της, κάτι που αποτελεί ένδειξη "μη συμμετοχής" στην καναδική εκπαίδευση.
  "Ο καθηγητής μου μου είπε ότι οι βαθμοί δεν είναι μόνο οι βαθμολογίες στα χαρτιά, αλλά και η απόδοση στην τάξη και η εργασία."
  Προκειμένου να προσαρμοστεί, ανάγκασε τον εαυτό της να προκαλέσει κάθε τάξη να πει μια άποψη, στην αρχή είναι γραμμένη στα κινέζικα, μεταφράζεται στα αγγλικά και απομνημονεύεται, σιγά-σιγά να μιλήσει, αυτή η διαδικασία, είναι "δύσκολο να ασκηθεί από την αυτοπεποίθηση". Η μάθηση δεν είναι πλέον απομνημόνευση, αλλά μια εμπνευσμένη, διαδραστική μάχη.

III. Η "γλυκύτητα" και η "πικρότητα" της ζωής κατά την επιβίβαση

• Τα μεγαλύτερα οφέλη: Η ικανότητα να φροντίζεις τον εαυτό σου στη ζωή έχει εκτοξευθεί στα ύψη, το πλύσιμο και το μαγείρεμα, το καθάρισμα του δωματίου, η οργάνωση του προγράμματος σπουδών ...... δεν είναι κάτι που μαθαίνεις, πρέπει να το μάθεις,

• Μεγαλύτερο σημείο πόνου: Μοναξιά. Στη "no man's land" του κύκλου των φίλων, μερικές φορές δεν υπάρχει ούτε ένας Κινέζος φίλος για να μιλήσει,

• Κρυφές ανησυχίες: Μερικά εσωστρεφή παιδιά τείνουν να κλείνονται στον εαυτό τους και να αναπτύσσουν ακόμη και άγχος.
    Ο Γιουάν Γιουάν είπε: "Χωρίς τους γονείς μου κοντά μου, συνειδητοποίησα ότι η συναισθηματική σταθερότητα είναι το πιο δύσκολο μάθημα". Η ψυχική ανθεκτικότητα έχει γίνει ένα αόρατο όριο για επιτυχημένες σπουδές στο εξωτερικό.

Τέταρτον, η ανάπτυξη είναι η διαδικασία του "νυγμού": πόνος, για να γίνουμε δυνατοί!

  Μισό χρόνο αργότερα, όταν είδε ξανά τη Yuanyuan, η μητέρα της διαπίστωσε ότι είχε μετατραπεί από "δειλό παιδί" σε "σταθερή και ατμοσφαιρική μικρή ενήλικη". Σχεδιάζει μόνη της τα Σαββατοκύριακα, παίρνει την πρωτοβουλία να συμμετέχει σε λέσχες συζητήσεων και σε δραστηριότητες σχολικών ομάδων, και είναι εθελόντρια στη βιβλιοθήκη κατά τη διάρκεια των διακοπών.
  Γράφει: "Η εγκατάλειψη της ζώνης άνεσής μου μου επέτρεψε να εξελιχθώ γρηγορότερα".
  Για τα παιδιά που είναι πραγματικά κατάλληλα για σπουδές στο εξωτερικό, τα γυμνασιακά χρόνια στο εξωτερικό δεν είναι μια περίοδος που θα συντριβεί, αλλά μια περίοδος που θα γίνει μια φτερωτή ακονισμένη πέτρα.

V. Μια συμβουλή για τους γονείς

1. Δεν είναι όλα τα παιδιά κατάλληλα για σπουδές στο εξωτερικό στα 14 τους: Τα παιδιά με φτωχό αυτοέλεγχο και χαμηλή ανοχή στο στρες είναι επιρρεπή σε διαταραχές προσαρμογής,

   

2. Η συνοδεία των γονέων είναι πολύ σημαντική κατά τα δύο πρώτα χρόνια: Είτε πρόκειται για συναισθηματική υποστήριξη, είτε για ακαδημαϊκή συμβουλευτική είτε για καθοδήγηση στη ζωή, δεν είναι δυνατόν "απλά να τους στείλουμε εκεί και να τους αφήσουμε εκεί",

3. Οι σπουδές στο εξωτερικό είναι μια "βιωματική εκπαίδευση", όχι μια "κερδοσκοπική συντόμευση".: Η ενηλικίωση έχει ένα τίμημα και οι οικογένειες πρέπει να είναι υπομονετικές και προετοιμασμένες,

4. Είναι πιο επιστημονικό να αποκτήσετε εμπειρία εκ των προτέρων παρά να ξεκινήσετε στα τυφλά: Μπορείτε πρώτα να κρίνετε αν το παιδί σας είναι κατάλληλο για μακροχρόνιες σπουδές στο εξωτερικό μέσα από βραχυπρόθεσμα προγράμματα θερινών σχολείων και εκπαιδευτικών περιηγήσεων.

Συμπέρασμα: Οι σπουδές στο εξωτερικό στην ηλικία των 14 ετών αποτελούν ιεροτελεστία για τους "εφήβους".

  Οι σπουδές στο εξωτερικό σε νεαρή ηλικία δεν είναι ένα γραφικό ταξίδι, αλλά ένα ταξίδι επανεφεύρεσης του εαυτού σας. Είτε πρόκειται για τη σύγχυση που προκαλεί η άφιξη σε μια ξένη χώρα, είτε για την εκπαίδευση της αυτοέκφρασης στην τάξη, είτε για τη μοναξιά και τη δύναμη να ζουν μόνοι τους, κάθε βήμα στην πορεία τους κάνει πιο ώριμους και πιο δυνατούς από τους συνομηλίκους τους. Όταν συζητάμε για το αν αξίζει τον κόπο ή όχι, ίσως θα πρέπει να ρωτήσουμε: Είναι το παιδί σας έτοιμο για αυτό το βάπτισμα της ανάπτυξης; Μόνο όσοι είναι πρόθυμοι να σταθούν όρθιοι μέσα στην καταιγίδα είναι κατάλληλοι να ξεκινήσουν για τον κόσμο σε ηλικία 14 ετών.